καταμιτ(τ)ώνω

καταμιτ(τ)ώνω και καταμητώνω (Μ)

1. (για κάτι που μού εμπιστεύθηκαν για φύλαξη) υποθηκεύω, βάζω ενέχυρο

2. μέσ. καταμιττώνομαι

(για άσωτο) βάζω ενέχυρο τα ρούχα μου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + μιτώνω «ξεγελώ» (< μίτος «κουβάρι»)].